Tasmanië

Het nieuwe verslag heeft even geduurd. Er was in Tasmanië vaak geen of heel slechte WiFi. Voor iedereen die we nog niet op een andre manier hebben bereikt: De beste wensen voor 2019!!!

In Hobart gaan we meteen de camper ophalen. Het is vlakbij het hotel. Nadat de formaliteiten zijn afgehandeld richten we de camper in met onze bagage en rijden maar. Even wennen natuurlijk. Links rijden heb ik op de motor veel vaker gedaan maar nu zit ook het stuur rechts. En de binnenspiegel en versnellingspook weer links. Op een slippende koppeling na, die wat vieze lucht achterlaat, gaat het verder wel goed.

De eerste rit niet te lang. Een honderd kilometer naar Port Arthur. Op een fraaie camping worden we vergezeld door Walibi’s en papegaaien die uit je hand eten!

Vanaf de camping lopen we via een fraai wandelpad langs een baai naar het historische deel van Port Arthur. Daar is een oude gevangenis waar vroeger gedetineerden voor het minste of geringste vanuit Engeland naartoe werden gebracht voor lange gevangenis straffen.

We rijden met de camper weer verder. Coles Bay is de volgende stop. We staan hier vlakbij fraaie stranden en we kunnen hier een mooie wandeling maken die een prachtig uitzicht geeft over de Whineglassbay. 

Na deze heerlijke locatie rijden we verder. In Bricheno stoppen we want daar is een motormuseum met o.a. DKW’s zoals bij mij in de huiskamer.

Vandaag nemen we voor het eerst een zgn. ‘Bushcamping’. Een campeerplaats met bijna geen faciliteiten. Maar dat is wel het voordeel met de camper. Je hebt nagenoeg alles bij je. Ook hier weer fraaie stranden. Er is een visser bezig die net een zalm uit het water trekt. Of wij hem willen hebben! Marly reageert enthousiast en voor ik het weet sta ik aan de campingtafel verse vis schoon te maken. Dat wordt morgen smullen!

Over vaak glooiende en rustige wegen trekken we verder. Onderweg fraaie bezienswaardigheden zoals een waterval en een kleine wandeling tussen de boomvarens en oude bomen. 

We vinden een gratis camping bij een groot aangelegd park. Er is geen stroom maar verder alles. Ons Kerstmaal bestaat uit de vis die we gisteren hebben gekregen.

Een klein stukje rijden en we zijn in Launceton. Mooie camping maar van het stadje hadden we ons meer van voorgesteld. Dus weer snel verder naar de Tasmanian Zoo. We rijden over landweggetjes langs papavervelden (!?). Echt waar! 

De desolaat gelegen dierentuin wordt dankzij de navigatie gevonden. Het hoogtepunt hier zijn zeker de Tasmaanse duivels die alleen op dit eiland leven. Het lijkt een kruising tussen een kat, hond en varken. Als de verzorgers een mini-lezing geven over dit bijzondere dier kunnen we de normaal gesproken agressieve beesten even aaien.

De etappe van vandaag brengt ons naar het plaatsje Penguin. Zoals de plaatsnaam aangeeft komen hier pinguïns aan wal. Na even informeren blijkt dat we het beste naar Burnie kunnen gaan om ze ook daadwerkelijk te kunnen aanschouwen. De camper heeft ons daar snel gebracht. Vrijwilligers geven een uitleg over het hoe en wat van de pinguïns en als het schemerig wordt worden al snel de eerste pinguïns en hun kuikens gespot. Wat een leuke ervaring!! In het stikdonker weer naar de camping gereden en de dag afgesloten met een wit wijntje.

Een van de hoogtepunten van Tasmanië is Cradle Mountain. Maar daar blijkt de camping stampvol geboekt. Teleurgesteld rijden we verder. In Tullah mogen we voor niks bij een vakantieresort op de parkeerplaats staan. Er is hier een prachtig meer en we verwennen onszelf met een paar pinten bier. Marly probeert met de WiFi of er nog een nachtje geboekt kan worden in Cradle Mountain. En dat lukt! Dus de volgende dag alsnog naar Cradle Mountain. De auto gaat op de parkeerplaats en een shuttlebus (ja, het is er heel toeristisch) brengt ons naar het beginpunt van de wandeling om het Dove meer waar we een prachtige wandeling van een twee en een half uur maken. 

Na tweeën kunnen we de camping op. 

‘s Middags nog een paar kleine wandelingen gemaakt naar watervallen. We spotten er ook de wombat. Een soort reuzencavia of minibeer, net hoe je het ziet. We maken de volgende dag weer een wandeling. Was het gisteren nog 27, 28 graden. Nu moeten we het met minder dan 20 graden doen. Maar dat wandelt net zo lekker. Ook nu weer adembenemende vergezichten. De paden zijn goed verzorgd en soms zijn er honderden meters steiger aangelegd waarover het gemakkelijk wandelen is.

Halverwege de middag stappen we weer in de camper en rijden naar Rosebery. Daar is niet zoveel te beleven. Hoewel, er is wel de lokale pub. En die serveerde ook nog heel goed eten!

Als we onze weg weer vervolgen stoppen we eerst in Zeehan voor een museum over o.a. de lokale mijnbouw. Er staat een grote stoomlocomotief en oude smederijen die niet van echt te onderscheiden zijn. 

Dan rijden we door naar Stranan. Het weer is prachtig en dat kun je geluk noemen want het regent hier 300 dagen in het jaar. We boeken voor morgen een cruise die door de Long Bay vaart. We betalen iets meer en hebben dan de een van de mooiste plaatsen voorin. Het is een heel leuk uitje. We varen 

door ‘ Hells Gate’. Een nauwe zeestraat met hoge golfslag en bezoeken een eiland waar vroeger onder erbarmelijke omstandigheden gevangenen leefden. De cruise is inclusief thee en lunch en dat laat zich heel goed smaken.

Vanavond ook nog de jaarwisseling! Alleen de bar in een hotel is open. Dus daar nemen we wat en mogen als eerste van de wereld 2019 in.

Het is wat regenachtig als we weer vertrekken. Geeft niet, vandaag toch rijden. Onderweg wel een paar hele leuke wandelingetjes gedaan. Bij het meer van St Clair is de nieuwe overnachtingsplek. Hier zijn we ten zuiden van Cradle Mountain. En ook hier weer veel mogelijkheden om door de prachtige natuur te wandelen. We maken een lange wandeling door de eeuwenoude bossen en hebben het geluk dat we een aantal zwarte kaketoes zien! Prachtig, wat een cadeautje! We moeten langzamerhand alweer een klein beetje gaan denken aan einde Tasmanië. In elk geval willen we hoofdstad Hobart nog zien. Dus het stuur gaat richting Hobart. In Bothwell, een klein historisch stadje, hebben we nog een tussenstop. Dan gaan we naar de hoofdstad van Tasmanië, Hobart. Even zoeken naar een camping. We komen uiteindelijk op een camping terecht dat meer lijkt op een vluchtelingenkamp. Maar we staan weer en hebben hier nog stroom ook en (slechte) WiFi.

Met de bus gaan we naar het centrum van Hobart. Het is een gezellige stad met historische gebouwen en een haven met antieke zeilboten. Er is een historische wandeltocht die we netjes volgen. We lopen langs knusse monumentale cottages die er al staan uit de periode dat Hobart nog geen stad was.

We bezoeken ook een paar museums en vinden een gezellig Ierse pub waar we eten en een paar pinten bier achteroverslaan. 

De laatste dagen Tasmanië willen we graag weer in de natuur zijn. Daarvoor gaan we de camper weer in en rijden en varen naar Bruny eiland. Een goede keus. Het is Tasmanië in het klein. Stijle weggetjes, bossen, vergezichten en veel prachtige stranden en kustlijnen. Bij een hotel is een veldje waar we de camper kunnen neerzetten. Een pub zorgt ervoor dat het er ‘s avonds ook fijn toeven is.

De volgende dag rijden we nog naar het zuiden van het eiland Bruny. Daar staat een vuurtoren en er zijn ruige vergezichten op de rotsachtige kustlijn. Dan de ferry weer naar het vaste land. De laatste nacht slapen we weer op de camping bij Hobart. Nog even de stad in voor een bier, heerlijk eten en een iets te groot ijsje.

Met weemoed brengen we de camper weer naar de verhuurder. 

Tasmanië was geweldig! Maar twee dagen een beetje druilerig geweest en verder heerlijk weer. Niet te koud, niet te warm maar gewoon lekker.

Maar vooruit we hebben altijd nog vijf dagen Singapore te gaan. Morgen vier uur het bed uit want om zes uur gaan we vliegen.

Groeten, Peter en Marly