Van La Paz tot Arequipa

La Paz is de grootste stad van Bolivia. Het is er levendig en druk. De eerste dag bezoeken we de San Francisco kerk met museum. Het museumbezoek is inclusief een Engelstalige gids. Verder lekker dwalen over de steile straten en langs de vele markten. 

Om de ergste drukte in La Paz in te dammen is hier door een Zwitsers bedrijf een netwerk van kabelbanen aan gelegd. Makkelijk voor de forenzen maar ook voor ons als toerist. We gebruiken de kabelbaan om naar de Maanvalei te gaan. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een kleine vallei met door erosie gevormde rotsen. Er loopt leuk wandelpaadje doorheen die we volgen.

We blijven nog een dag in La Paz want we hebben een fietstocht over de ‘dodenweg’ geboekt. Deze weg heeft z’n naam te danken aan een geschiedenis van heel veel dodelijke verkeersongelukken. De ravijnen zijn hier niet minder dan 800 meter diep en toen er nog auto’s, vracht en busverkeer rondreed kieperde er nogal eens eentje over de rand. Onze gids vertelde dat er ooit in de jaren vijftig in het donker twee niet verlichte bussen tegen elkaar knalden en allebei het ravijn in vielen. Een kruis herinnert nog aan dit drama.

Wij gaan met een groep van totaal 8 mensen eerst met de bus naar het hoogste punt van de 63 kilometer lange afdaling waar we eerst ontbijt krijgen. Daarna beschermende kleding aan en fietsen maar. Eerst een brede weg van asfalt. We zoeven lekker naar beneden. Daarna komt het onverharde deel. Dat is op zich nog niet het ergste. Het is namelijk ook begonnen met regenen waardoor er ook veel plassen en modder op de weg liggen.

Dus in de regen de onverharde afdaling af. Marly vind het wel gezegend en blijft lekker in de auto die als volgwagen alles goed in de gaten houd. Ondanks de regen is het leuk fietsen ware het niet dat mijn hele snuit onder de baggerspetters komt te zitten. Maar dat staat best wel stoer. 

De natuur is overweldigend. Met vele watervallen waar je soms onderdoor moet. Er wordt voorzichtig gereden met regelmatig stops voor foto’s of om wat te eten. Het laatste stuk is gelukkig weer zonnig en Marly doet ook weer mee. Op het eindpunt nog even behoorlijk schrikken omdat er een deelnemer wordt vermist. Gelukkig blijkt hij alleen maar verkeerd gereden te zijn en kan er weer opgelucht adem worden gehaald.

Na La Paz reizen we door naar Copacabana aan het 

Titikakameer. Dit meer ligt op 3.700 m. hoogte en is daarmee het hoogst gelegen bevaarbare meer ter wereld. Het hotel wat we hebben geboekt blijkt echter op het ‘Eiland van de Zon’ te liggen. Een prachtige boottocht brengt ons daarheen. Doordat ‘s avonds alles gesloten is brengen we de oudejaarsavond door op de kamer met een fles wijn.

Nieuwjaarsdag begint met regen maar gelukkig wordt het ‘s middags droog zodat de mooi kunnen wandelen over dit eiland. Het is op deze hoogte van bijna 4.000 meter wel puffen bergopwaarts maar fraaie vergezichten en een lunch met heerlijke forel maakt alles goed.

Na het eiland van de zon reizen we meteen met de bus door naar Peru. De grensovergang verloopt vlot en ‘s avonds laat arriveren we in Arequipa, een prachtige stad in het zuiden. In een aangenaam klimaat lopen we de volgende dag door de stad waar we meteen alles regelen voor de komende dagen. Eerst boeken we een tweedaagse trip naar de Colca Canyon en ook de nachtbus naar Cusco. In Arequipa is het bezoek aan het Santa Catalina Klooster een must. Een prachtig klooster met een wirwar aan straatjes, kapelletjes, patio’s en kamers. Hoe mooi het ook is ik moet er niet aan denken hier mijn leven in door te moeten brengen want gezien de nonnen niet buiten het klooster mochten treden is het toch een gesloten gevangenis.

De tweedaagse trip naar de Colca Canyon is weliswaar toeristisch en commercieel maar de overweldigende natuur maakt heel veel goed. De hoogtepunten zijn een heerlijk bad in de thermische baden en we spotten een Condor in de Canyon!

We hebben nog een dag in Arequipa en dan weer door naar Cusco.

Groeten, Peter en Marly